Άμεση θεσμοθέτηση σε όλη την επικράτεια της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών.

    Πολλά χρόνια τώρα, το εκπαιδευτικό κίνημα θέτει ως αίτημα την εφαρμογή της δίχρονης προσχολικής αγωγής, της φοίτησης όλων των νηπίων και προνηπίων στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο. Οι αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας, με αποκορύφωμα τη μεγάλη απεργία των εκπαιδευτικών το 2006, είχαν ως αποτέλεσμα τη θέσπιση του ενός έτους υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά (Ν. 3518/2006). Ωστόσο, πάγιο αίτημα των νηπιαγωγών και όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι η θέσπιση της ΔΙΧΡΟΝΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ .

  Αυτές τις μέρες δόθηκε στη  δημοσιότητα το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, όπου υπάρχει διάταξη για την υποχρεωτικότητα ενός επιπλέον έτους στο Νηπιαγωγείο . Πριν ακόμα προλάβουν να δουν τη δημοσιότητα οι εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, ένας ολόκληρος στρατός ιδιοτελών και συντεχνιακών συμφερόντων εμφανίστηκε να «υπερασπίζει» το δικαίωμα των γονιών για «ελεύθερη πρόσβαση» σε οποιαδήποτε δομή αναφέρεται στην προσχολική αγωγή και δηλώνουν ότι  θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μην ψηφιστεί η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση στο δημόσιο και δωρεάν Νηπιαγωγείο.

   Με αυτή την πολεμική παίρνουν θέση υπέρ της εκπαίδευσης στους Δήμους, με άμεσο αποτέλεσμα η παρεχόμενη αγωγή και εκπαίδευση των νηπίων και τα μορφωτικά τους δικαιώματα, καθώς και τα εργασιακά δικαιώματα των νηπιαγωγών να κινούνται μεταξύ ΕΣΠΑ – Voucher και τροφείων.
Αντί να διεκδικήσουμε όλοι μαζί δημόσιους παιδικούς σταθμούς για όλα τα παιδιά 0-4 ετών, ώστε και οι γονείς να μην  πληρώνουν αδρά σε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς και σε πολλούς Δήμους, και να συνεχίσουν να εργάζονται όλοι οι βρεφονηπιοκόμοι και πολλοί περισσότεροι, συμπλέουν με την απόφαση της ΚΕΔΕ (κι άκρως νεοφιλελεύθερες απόψεις) στοχεύοντας στα ΕΣΠΑ που εισρέουν στα ταμεία τους. 

  Από την άλλη πλευρά όμως, η δέσμευση του Υπουργού Παιδείας για θεσμοθέτηση του 2χρονου υποχρεωτικού νηπιαγωγείου θα παραμείνει χωρίς αντίκρισμα, αν δεν υπάρχει αναβάθμιση στις κτιριακές υποδομές, γενναία χρηματοδότηση και μαζικοί διορισμοί νηπιαγωγών. Αν δεν ξεκαθαρίσει απόλυτα η κυβέρνηση ότι η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή δεν θα  συνυπάρχει με την  ελεύθερη επιλογή του γονέα για το αν το παιδί του θα πάει στο δημόσιο νηπιαγωγείο ή στον ιδιωτικό ή δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό. Στόχος του εκπαιδευτικού κινήματος ήταν κι είναι η  άμεση θεσμοθέτηση σε όλη την επικράτεια της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών.

 Σε μια εποχή νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων - κι υπό τη δαμόκλειο σπάθη  της υπογεννητικότητας-  στο χώρο του  νηπιαγωγείου διακυβεύονται τόσο τα επαγγελματικά δικαιώματα των νηπιαγωγών όσο και ο δημόσιος χαρακτήρας της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης. Ειδικά όσο εξυφαίνονται συνεχώς αντιδραστικά σχέδια για την αποκέντρωση, την ιδιωτικοποίηση και την αναδιάρθρωση του χάρτη της προσχολικής αγωγής των νηπίων ηλικίας από όλη τη μνημονιακή αντιπολίτευση. Για το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Σαλαμίνας (λαμβάνοντας υπόψη συνεχόμενες αποφάσεις ΓΣ ) , τα πράγματα είναι ξεκάθαρα:

·         Διεκδικούμε την άμεση εφαρμογή της δίχρονης σε όλη την επικράτεια από τον επόμενο Σεπτέμβρη. Για να υλοποιηθεί αυτό το αίτημα, προϋπόθεση είναι, να ιδρυθούν άμεσα νηπιαγωγεία, να βρεθούν οι κατάλληλοι χώροι, να λυθεί το ζήτημα της υλικοτεχνικής υποδομής και να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητοι μόνιμοι διορισμοί νηπιαγωγών. Κάθε τμήμα νηπιαγωγείου να λειτουργεί με το όριο μαθητών που ορίζεται από τις διεκδικήσεις της ΔΟΕ (1:15). Άμεσα, από τον ερχόμενο Μάιο, όλα τα προνήπια ηλικίας 4 έως 5 ετών, να εγγραφούν στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς τους.

·         Η κινητοποίηση που οργανώνουν από κοινού ΚΕΔΕ και ΠΟΕ ΟΤΑ την Τρίτη 20 Φεβρουαρίου ενάντια στο δημόσιο νηπιαγωγείο συνιστά κήρυξη πολέμου ενάντια στο εκπαιδευτικό κίνημα, ενάντια στα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών, ενάντια στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Οι σκοπιμότητες της ΚΕΔΕ είναι ρητά διατυπωμένες στις πρόσφατες αποφάσεις της όπου δηλώνεται σαφέστατα ότι διεκδικούν τη «διοικητική μεταφορά των λειτουργούντων νηπιαγωγείων στους δήμους» και επιπλέον ζητούν «να θεσμοθετηθεί η συγκρότηση των νέων νηπιαγωγείων από τους Δήμους». Υπερασπίζουν την είσοδο των κουπονιών (vouchers), των διδάκτρων – τροφείων, καθώς και των ελαστικών ωραρίων και εργασιακών σχέσεων στην υποχρεωτική εκπαίδευση.

·         Η στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΠΟΕ ΟΤΑ αλλά και των συνοδοιπόρων της, ξεπερνά πλέον το όριο της συντεχνιακής διεκδίκησης, καταγράφεται με σαφήνεια στο πεδίο του νεοφιλελευθερισμού και του κοινωνικού εταιρισμού, στρέφεται ολοκάθαρα ενάντια στο ιστορικό και δίκαιο αίτημα των εκπαιδευτικών για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα της ΚΕΔΕ, των δημάρχων και των σχολαρχών, τα ιδιωτικά συμφέροντα που εδώ και δεκαετίες στοχεύουν να αποσπάσουν τμήματα της δημόσιας εκπαίδευσης κάνοντας την αρχή με το νηπιαγωγείο. Πρόκειται για ακραίο σημείο συνδικαλιστικού ευτελισμού, να διοργανώνεται κινητοποίηση από την ΠΟΕ ΟΤΑ ενάντια στο δημόσιο νηπιαγωγείο, σε αγαστή συνεργασία με την ΚΕΔΕ και τους Δήμους (δηλαδή με τους φορείς που είναι οι εργοδότες των εργαζομένων).

·         Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι πρωτοβουλίες της ηγεσίας του ΠΑΣΥΒΝ που έφτασε στο σημείο να οργανώνει εκδηλώσεις με εκπροσώπους του ΟΟΣΑ προκειμένου να στραφεί ενάντια στο δημόσιο νηπιαγωγείο και το εκπαιδευτικό κίνημα που το υποστηρίζει. Και μάλιστα, την ίδια στιγμή που όλες οι αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις σχεδιάζονται και εκπορεύονται από τον ΟΟΣΑ – είναι γνωστά τα πορίσματα της ενδιάμεσης έκθεσης του οργανισμού, έκθεσης που εκπονείται σε συμφωνία με την κυβέρνηση.

·         Θεωρούμε ότι είναι τουλάχιστον προκλητικές αποφάσεις Δήμων να ευθυγραμμιστούν  με την ΚΕΔΕ και  ιδιωτικά συμφέροντα και να κλείσουν τους παιδικούς σταθμούς την Τρίτη 20 Φεβρουαρίου. Δήμοι που εδώ και δεκαετίες δεν έχουν κατορθώσει να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή στέγη για τα νήπια, όπου τα νηπιαγωγεία αλλά κι οι παιδικοί σταθμοί στεγάζονται σε ημιυπόγεια, παλαιά και ακατάλληλα οικήματα, όπου τα νήπια προαυλίζονται σε εισόδους πολυκατοικιών, είναι τουλάχιστον υποκριτικό να ισχυρίζονται  ότι κόπτονται για τα συμφέροντα των γονιών.

• Ο ρόλος των Νηπιαγωγών και Βρεφονηπιοκόμων, όπως και των Νηπιαγωγείων και των Βρεφονηπιακών (παιδικών) σταθμών είναι διαφορετικός και επιτελεί διαφορετικές και διακριτές μεταξύ τους λειτουργίες. Οι προσπάθειες αμφισβήτησης των εργασιακών δικαιωμάτων που απορρέουν από τα πτυχία των εκπαιδευτικών και η δημιουργία συντεχνιακού χαρακτήρα αντιπαραθέσεων μεταξύ των εργαζόμενων μπορεί να οδηγήσουν στη ρευστοποίηση και συρρίκνωση των δομών κοινωνικής πρόνοιας (βρεφονηπιακοί σταθμοί) αλλά και των δομών της Δημόσιας Εκπαίδευσης (Νηπιαγωγεία). Να διασφαλιστεί η αυτοτελής λειτουργία των Παιδαγωγικών Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης χωρίς καμία αλλαγή των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους.

Επειδή οι «καιροί ου μενετοί»:

• Καλούμε όλες και όλους τους συναδέλφους σε αγωνιστική συσπείρωση και εγρήγορση, σε μαζική συμμετοχή σε όλες τις κινητοποιήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος.
• Καλούμε το ΔΣ της ΔΟΕ να προχωρήσει άμεσα σε κήρυξη 24ωρης πανεκπαιδευτικής  απεργίας στις 2 Μάρτη, εντάσσοντας μαζί με το αίτημα των μαζικών διορισμών και το αίτημα της άμεσης και καθολικής σε όλη την επικράτεια εφαρμογής της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο στα κορυφαία αιτήματα της κινητοποίησης.