8 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

ΑΠΟΦΑΣΗ Β΄ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

24-5-2017

Πλήρης προστασία της κύησης και της μητρότητας για τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς

    Το Υπουργείο Παιδείας, ως εργοδότης ουσιαστικά στερεί από χιλιάδες αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε γυναίκας σε προστατευόμενη κύηση, λοχεία αλλά και ανατροφή του παιδιού της. Αν και οι ελαστικά εργαζόμενες εκπαιδευτικοί καλούνται να κάνουν την ίδια δουλειά με τους μόνιμους συναδέλφους, αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εξακολουθούν να μην έχουν τα ίδια δικαιώματα. Το είδος της σύμβασής τους καθορίζει κατά πόσον μπορούν να εγκυμονήσουν, το πόσο μητέρες μπορεί να είναι ή το πόσο ανάγκη τις έχει το μωρό τους, τη στιγμή μάλιστα που κάθε ένσημο ή προϋπηρεσία επιβάλλονται ως προϋποθέσεις για την επιδότηση από τον ΟΑΕΔ κάθε καλοκαίρι ή την επαναπρόσληψη κάθε νέο έτος αντίστοιχα.

Συγκεκριμένα:

·         Οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί στερούνται άδειας επαπειλούμενης κύησης με αποδοχές, ένσημα και αναγνώριση προϋπηρεσίας έπειτα από την απαράδεκτη εγκύκλιο του 2012 (Αρ.Πρωτ.155734/Δ1/10-12-2012/ΥΠΑΙΘΠΑ), που καθορίζει ως μέγιστο όριο αναρρωτικής άδειας τις 15 μέρες για λόγους «δημοσιονομικής προσαρμογής και εξορθολογισμένης διαχείρισης των μεγεθών της ελληνικής οικονομίας γενικά αλλά και εύρυθμης διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ειδικότερα». 

·         Οι αναπληρώτριες τιμωρούνται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους στο όνομα της μείωσης του κόστους και εξαναγκάζονται είτε να παραμείνουν στη δουλειά εκθέτοντας σε κίνδυνο τις ίδιες και τα έμβρυα είτε να παραιτηθούν των δικαιωμάτων τους αποδεχόμενες ότι θα παραμείνουν χωρίς μισθό, ένσημα, προϋπηρεσία και ευκαιρία να ξαναεργαστούν ως αναπληρώτριες. Μοναδική κατά τα άλλα «προστασία» τους αποτελεί η απαγόρευση απόλυσής τους, όπως ρητά άλλωστε προστάζει η εργατική νομοθεσία.

·          Ελάχιστα δικαιώματα έχουν οι αναπληρώτριες και κατά την άδεια μητρότητας (κύησης και λοχείας), καθώς δικαιούνται μόλις 119 μέρες άδειας συνολικά, 8 εβδομάδες πριν από τον τοκετό και 9 εβδομάδες μετά. Είναι χαρακτηριστικό ότι καθ’ όλο το παραπάνω διάστημα ο εργοδότης καταβάλλει μισθό και ένσημα μόνο για τις 13 πρώτες μέρες. Όσες γυναίκες μάλιστα δεν έχουν συμπληρώσει 200 ένσημα την τελευταία διετία αποκλείονται από το επίδομα μητρότητας του ΙΚΑ, ενώ όσες δε δουλεύουν κατά την έναρξη της άδειας μητρότητας-δηλαδή κατά τα μακρά καλοκαίρια της ανεργίας των αναπληρωτών-αποκλείονται από τις συμπληρωματικές παροχές μητρότητας του ΟΑΕΔ. Επιπρόσθετα καμία προσαύξηση της άδειας κύησης δεν προβλέπεται σε περίπτωση πολύδυμης κύησης, καμία προσαύξηση της άδειας λοχείας σε περίπτωση πολυτεκνίας, όπως δίκαια ορίζεται για τις μόνιμες συναδέλφους. Ούτε λόγος για τις αναπληρώτριες που υιοθετούν, αφού καμία άδεια ή επίδομα μητρότητας δεν προβλέπεται, σε μια ευθεία παραβίαση του δικαιώματός τους να επιτελέσουν τον μητρικό τους ρόλο.

·         Οι νέες μητέρες αναπληρώτριες εξαναγκάζονται να επιστρέψουν στην εργασία τους 63 μέρες μετά τον τοκετό παρά τις συνέπειες στη σωματική και ψυχική υγεία του μωρού, αφού ο αποκλειστικός εξάμηνος θηλασμός βοηθά στην αποφυγή της βρεφικής θνησιμότητας, παρέχει προστασία από χρόνια νοσήματα, προσφέρει συναισθηματική κάλυψη και δίνει ώθηση στην ψυχοκινητική ανάπτυξη μέσω της επαφής. Αποκλείονται τόσο από την εννεάμηνη άδεια ανατροφής τέκνου μετ’ αποδοχών, όπως ισχύει για τους γονείς μόνιμους εκπαιδευτικούς, όσο και από το από την εξάμηνη ειδική παροχή προστασίας της μητρότητας του ΟΑΕΔ, όπως ισχύει για τις εργαζόμενες με σχέση εξαρτημένης εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Εκ των πραγμάτων έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στον βάναυσο αποχωρισμό και τον πρόωρο αποθηλασμό με μια δίωρη μονάχα μείωση ωραρίου ανά εβδομάδα από τη μια πλευρά και την τετράμηνη άδεια άνευ αποδοχών δίχως καταβολή ενσήμων και προσμέτρηση προϋπηρεσίας από την άλλη. Εν προκειμένω το Υπουργείο Παιδείας παραβιάζει ακόμα και τον Ν. 4075/2012, που προβλέπει ότι ο χρόνος της απουσίας των εργαζόμενων λόγω γονικής άδειας λογίζεται ως χρόνος πραγματικής προϋπηρεσίας για τον υπολογισμό των αποδοχών τους και την επαγγελματική τους εξέλιξη (άρθρο 52).

·         Γίνεται σαφές ότι ο εκβιασμός της τριπλής διακοπής μισθοδοσίας/ενσήμων/προϋπηρεσίας λειτουργεί αποτρεπτικά τόσο ως προς τη λήψη άδειας επαπειλούμενης κύησης, όσο και ως προς τη λήψη τετράμηνης άδειας ανατροφής. Η στέρηση δε της προϋπηρεσίας οδηγεί τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς μπροστά στο φάσμα της παρατεταμένης ανεργίας. Οι διαδοχικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας πιστές στη «διαχείριση προσωπικού» και στους «δημοσιονομικούς περιορισμούς»  δε δίστασαν να ανταγωνιστούν τους χειρότερους εργοδότες καταπατώντας το θεμελιώδες δικαίωμα της γυναίκας εργαζόμενης στη μητρότητα, το δικαίωμα του παιδιού στη μητρική παρουσία. Δε θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ:

·         Πλήρη προστασία της κύησης και ακώλυτη χορήγηση άδειας επαπειλούμενης κύησης με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας

·         Πλήρη καταβολή μισθού και ενσήμων κατά τη διάρκεια της άδειας τοκετού και λοχείας δίχως τον περιορισμό των 200 ενσήμων τη διετία-Κανένας αποκλεισμός από παροχές μητρότητας για τις άνεργες συναδέλφους - Αύξηση της άδειας κύησης και λοχείας σε περιπτώσεις πολύδυμης κύησης και πολυτεκνίας-Συμπερίληψη των περιπτώσεων υιοθεσίας

·          Πλήρη προστασία της μητρότητας – Εννεάμηνη άδεια ανατροφής για όλους τους γονείς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας

Άμεση θεσμοθέτηση σε όλη την επικράτεια της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών.

    Πολλά χρόνια τώρα, το εκπαιδευτικό κίνημα θέτει ως αίτημα την εφαρμογή της δίχρονης προσχολικής αγωγής, της φοίτησης όλων των νηπίων και προνηπίων στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο. Οι αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας, με αποκορύφωμα τη μεγάλη απεργία των εκπαιδευτικών το 2006, είχαν ως αποτέλεσμα τη θέσπιση του ενός έτους υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά (Ν. 3518/2006). Ωστόσο, πάγιο αίτημα των νηπιαγωγών και όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι η θέσπιση της ΔΙΧΡΟΝΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ .

  Αυτές τις μέρες δόθηκε στη  δημοσιότητα το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, όπου υπάρχει διάταξη για την υποχρεωτικότητα ενός επιπλέον έτους στο Νηπιαγωγείο . Πριν ακόμα προλάβουν να δουν τη δημοσιότητα οι εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, ένας ολόκληρος στρατός ιδιοτελών και συντεχνιακών συμφερόντων εμφανίστηκε να «υπερασπίζει» το δικαίωμα των γονιών για «ελεύθερη πρόσβαση» σε οποιαδήποτε δομή αναφέρεται στην προσχολική αγωγή και δηλώνουν ότι  θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μην ψηφιστεί η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση στο δημόσιο και δωρεάν Νηπιαγωγείο.

   Με αυτή την πολεμική παίρνουν θέση υπέρ της εκπαίδευσης στους Δήμους, με άμεσο αποτέλεσμα η παρεχόμενη αγωγή και εκπαίδευση των νηπίων και τα μορφωτικά τους δικαιώματα, καθώς και τα εργασιακά δικαιώματα των νηπιαγωγών να κινούνται μεταξύ ΕΣΠΑ – Voucher και τροφείων.
Αντί να διεκδικήσουμε όλοι μαζί δημόσιους παιδικούς σταθμούς για όλα τα παιδιά 0-4 ετών, ώστε και οι γονείς να μην  πληρώνουν αδρά σε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς και σε πολλούς Δήμους, και να συνεχίσουν να εργάζονται όλοι οι βρεφονηπιοκόμοι και πολλοί περισσότεροι, συμπλέουν με την απόφαση της ΚΕΔΕ (κι άκρως νεοφιλελεύθερες απόψεις) στοχεύοντας στα ΕΣΠΑ που εισρέουν στα ταμεία τους. 

  Από την άλλη πλευρά όμως, η δέσμευση του Υπουργού Παιδείας για θεσμοθέτηση του 2χρονου υποχρεωτικού νηπιαγωγείου θα παραμείνει χωρίς αντίκρισμα, αν δεν υπάρχει αναβάθμιση στις κτιριακές υποδομές, γενναία χρηματοδότηση και μαζικοί διορισμοί νηπιαγωγών. Αν δεν ξεκαθαρίσει απόλυτα η κυβέρνηση ότι η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή δεν θα  συνυπάρχει με την  ελεύθερη επιλογή του γονέα για το αν το παιδί του θα πάει στο δημόσιο νηπιαγωγείο ή στον ιδιωτικό ή δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό. Στόχος του εκπαιδευτικού κινήματος ήταν κι είναι η  άμεση θεσμοθέτηση σε όλη την επικράτεια της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών.

 Σε μια εποχή νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων - κι υπό τη δαμόκλειο σπάθη  της υπογεννητικότητας-  στο χώρο του  νηπιαγωγείου διακυβεύονται τόσο τα επαγγελματικά δικαιώματα των νηπιαγωγών όσο και ο δημόσιος χαρακτήρας της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης. Ειδικά όσο εξυφαίνονται συνεχώς αντιδραστικά σχέδια για την αποκέντρωση, την ιδιωτικοποίηση και την αναδιάρθρωση του χάρτη της προσχολικής αγωγής των νηπίων ηλικίας από όλη τη μνημονιακή αντιπολίτευση. Για το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Σαλαμίνας (λαμβάνοντας υπόψη συνεχόμενες αποφάσεις ΓΣ ) , τα πράγματα είναι ξεκάθαρα:

·         Διεκδικούμε την άμεση εφαρμογή της δίχρονης σε όλη την επικράτεια από τον επόμενο Σεπτέμβρη. Για να υλοποιηθεί αυτό το αίτημα, προϋπόθεση είναι, να ιδρυθούν άμεσα νηπιαγωγεία, να βρεθούν οι κατάλληλοι χώροι, να λυθεί το ζήτημα της υλικοτεχνικής υποδομής και να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητοι μόνιμοι διορισμοί νηπιαγωγών. Κάθε τμήμα νηπιαγωγείου να λειτουργεί με το όριο μαθητών που ορίζεται από τις διεκδικήσεις της ΔΟΕ (1:15). Άμεσα, από τον ερχόμενο Μάιο, όλα τα προνήπια ηλικίας 4 έως 5 ετών, να εγγραφούν στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς τους.

·         Η κινητοποίηση που οργανώνουν από κοινού ΚΕΔΕ και ΠΟΕ ΟΤΑ την Τρίτη 20 Φεβρουαρίου ενάντια στο δημόσιο νηπιαγωγείο συνιστά κήρυξη πολέμου ενάντια στο εκπαιδευτικό κίνημα, ενάντια στα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών, ενάντια στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Οι σκοπιμότητες της ΚΕΔΕ είναι ρητά διατυπωμένες στις πρόσφατες αποφάσεις της όπου δηλώνεται σαφέστατα ότι διεκδικούν τη «διοικητική μεταφορά των λειτουργούντων νηπιαγωγείων στους δήμους» και επιπλέον ζητούν «να θεσμοθετηθεί η συγκρότηση των νέων νηπιαγωγείων από τους Δήμους». Υπερασπίζουν την είσοδο των κουπονιών (vouchers), των διδάκτρων – τροφείων, καθώς και των ελαστικών ωραρίων και εργασιακών σχέσεων στην υποχρεωτική εκπαίδευση.

·         Η στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΠΟΕ ΟΤΑ αλλά και των συνοδοιπόρων της, ξεπερνά πλέον το όριο της συντεχνιακής διεκδίκησης, καταγράφεται με σαφήνεια στο πεδίο του νεοφιλελευθερισμού και του κοινωνικού εταιρισμού, στρέφεται ολοκάθαρα ενάντια στο ιστορικό και δίκαιο αίτημα των εκπαιδευτικών για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση στο δημόσιο νηπιαγωγείο. Υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα της ΚΕΔΕ, των δημάρχων και των σχολαρχών, τα ιδιωτικά συμφέροντα που εδώ και δεκαετίες στοχεύουν να αποσπάσουν τμήματα της δημόσιας εκπαίδευσης κάνοντας την αρχή με το νηπιαγωγείο. Πρόκειται για ακραίο σημείο συνδικαλιστικού ευτελισμού, να διοργανώνεται κινητοποίηση από την ΠΟΕ ΟΤΑ ενάντια στο δημόσιο νηπιαγωγείο, σε αγαστή συνεργασία με την ΚΕΔΕ και τους Δήμους (δηλαδή με τους φορείς που είναι οι εργοδότες των εργαζομένων).

·         Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι πρωτοβουλίες της ηγεσίας του ΠΑΣΥΒΝ που έφτασε στο σημείο να οργανώνει εκδηλώσεις με εκπροσώπους του ΟΟΣΑ προκειμένου να στραφεί ενάντια στο δημόσιο νηπιαγωγείο και το εκπαιδευτικό κίνημα που το υποστηρίζει. Και μάλιστα, την ίδια στιγμή που όλες οι αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις σχεδιάζονται και εκπορεύονται από τον ΟΟΣΑ – είναι γνωστά τα πορίσματα της ενδιάμεσης έκθεσης του οργανισμού, έκθεσης που εκπονείται σε συμφωνία με την κυβέρνηση.

·         Θεωρούμε ότι είναι τουλάχιστον προκλητικές αποφάσεις Δήμων να ευθυγραμμιστούν  με την ΚΕΔΕ και  ιδιωτικά συμφέροντα και να κλείσουν τους παιδικούς σταθμούς την Τρίτη 20 Φεβρουαρίου. Δήμοι που εδώ και δεκαετίες δεν έχουν κατορθώσει να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή στέγη για τα νήπια, όπου τα νηπιαγωγεία αλλά κι οι παιδικοί σταθμοί στεγάζονται σε ημιυπόγεια, παλαιά και ακατάλληλα οικήματα, όπου τα νήπια προαυλίζονται σε εισόδους πολυκατοικιών, είναι τουλάχιστον υποκριτικό να ισχυρίζονται  ότι κόπτονται για τα συμφέροντα των γονιών.

• Ο ρόλος των Νηπιαγωγών και Βρεφονηπιοκόμων, όπως και των Νηπιαγωγείων και των Βρεφονηπιακών (παιδικών) σταθμών είναι διαφορετικός και επιτελεί διαφορετικές και διακριτές μεταξύ τους λειτουργίες. Οι προσπάθειες αμφισβήτησης των εργασιακών δικαιωμάτων που απορρέουν από τα πτυχία των εκπαιδευτικών και η δημιουργία συντεχνιακού χαρακτήρα αντιπαραθέσεων μεταξύ των εργαζόμενων μπορεί να οδηγήσουν στη ρευστοποίηση και συρρίκνωση των δομών κοινωνικής πρόνοιας (βρεφονηπιακοί σταθμοί) αλλά και των δομών της Δημόσιας Εκπαίδευσης (Νηπιαγωγεία). Να διασφαλιστεί η αυτοτελής λειτουργία των Παιδαγωγικών Τμημάτων Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης χωρίς καμία αλλαγή των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους.

Επειδή οι «καιροί ου μενετοί»:

• Καλούμε όλες και όλους τους συναδέλφους σε αγωνιστική συσπείρωση και εγρήγορση, σε μαζική συμμετοχή σε όλες τις κινητοποιήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος.
• Καλούμε το ΔΣ της ΔΟΕ να προχωρήσει άμεσα σε κήρυξη 24ωρης πανεκπαιδευτικής  απεργίας στις 2 Μάρτη, εντάσσοντας μαζί με το αίτημα των μαζικών διορισμών και το αίτημα της άμεσης και καθολικής σε όλη την επικράτεια εφαρμογής της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης στο δημόσιο νηπιαγωγείο στα κορυφαία αιτήματα της κινητοποίησης.

Συλλυπητήρια Επιστολή

Νέο επεισόδιο στον μνημονιακό κατήφορο της κυβέρνησης ;

    Αν και πάγια αρχή μας είναι να μην παίρνουμε θέση επί διαρροών, ανακοινώσεων και «διαψεύσεων», η ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας, καθώς και η προσπάθεια του να περάσει εν κρυπτώ σε τροπολογία τη διάταξη για την απεργία, αναδεικνύουν μια ξεκάθαρη παρελκυστική πολιτική εξαπάτησης και εντυπώσεων κι από αυτή την κυβέρνηση.

    Τα σενάρια που κυκλοφορούσαν τις προηγούμενες μέρες δεν ήταν παρά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι που στόχο είχε να τρομοκρατηθούν οι εκπαιδευτικοί από τις προτάσεις του ΟΟΣΑ και να αποδεχθούν την συμφωνία ως το μικρότερο κακό. Η συμφωνία  «φαίνεται» να προβλέπει:

·         Την υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών στο σχολείο και τις 30 ώρες του εργασιακού ωραρίου. Εκτός από την προφανή αύξηση εργασιακού χρόνου, η 30ωρη υποχρεωτική παραμονή στο σχολείο προοιωνίζει το επόμενο βήμα : την αύξηση ακολούθως του διδακτικού ωραρίου και τη μείωση των προσλήψεων αναπληρωτών στα επόμενα χρόνια, λόγω λήξης του ΕΣΠΑ.

·         Την προσπάθεια –με ποιο τρόπο άραγε;- αποχαρακτηρισμού της ώρας της σίτισης ως διδακτικής .

·         Την αξιολόγηση στελεχών και σχολικών μονάδων, που ήταν και η κατεύθυνση του ΟΟΣΑ για το διάστημα αυτό.

·         Συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων που, σε συνδυασμό με τις τριμελείς επιτροπές που προβλέπει το Π.Δ 79,  θα οδηγήσουν σε πολυπληθή τμήματα και σε μεγαλύτερη μείωση των θέσεων εργασίας

    Το οποιοδήποτε παιχνίδι των διαρροών και των διαψεύσεων έχει ακριβώς σαν στόχο την προετοιμασία του εδάφους για την οριστική εφαρμογή όσων αναφέρονται στο τρίτο Μνημόνιο: «οι αρχές, σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, θα επικαιροποιήσουν, έως τον Απρίλιο του 2016, την αξιολόγηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που εκπόνησε ο ΟΟΣΑ το 2011» και «δεσμεύονται να ευθυγραμμίσουν τον αριθμό διδακτικών ωρών ανά μέλος του προσωπικού, καθώς και την αναλογία μαθητών ανά τάξη και ανά εκπαιδευτικό, με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2018» (Ν4336/2015, άρθρο 3, παρ. Γ.4.1). Είναι χαρακτηριστικό, ότι η αύξηση του εβδομαδιαίου ωραρίου ακόμη και κατά μία ώρα, επαρκεί για να εκμηδενιστούν οι προσλήψεις αναπληρωτών.

   Σήμερα, ο ΟΟΣΑ έχει ήδη παραδώσει την ενδιάμεση έκθεση αξιολόγησης του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος  και αναμένεται η παράδοση της τελικής έκθεσης η οποία θα δρομολογήσει και τις εξελίξεις. Το πότε αυτή θα υλοποιηθεί ή το ποια μορφή θα έχει (αν θα είναι οριζόντια, αν θα στοχεύσει κυρίως στο ωράριο των παλαιότερων εκπαιδευτικών, αν θα αυξηθούν τα απαιτούμενα χρόνια για να αλλάξει κάποιος κλιμάκιο ωραρίου, κτλ.) είναι ερωτήματα των οποίων οι απαντήσεις εξαρτώνται από τη γενικότερη πολιτική και δημοσιονομική συγκυρία, αλλά και από τα δικά μας αντανακλαστικά.  Το ζητούμενο είναι αν θα μπορέσουμε να αντιπαραθέσουμε στη διαιώνιση της εξοικονόμησης και στην αντιεπιστημονική και αντιπαιδαγωγική συνταγή του ΟΟΣΑ, τις ανάγκες, τα δικαιώματα και τους αγώνες μας.  Το χρωστάμε στη νέα γενιά και στα δικαιώματά της . Να ορθώσουμε τις αντιστάσεις μας!

                       Καμία αναμονή, καμία ανοχή, καμία ανάθεση,  καμία καθυστέρηση!

ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ στην Απεργία

την ΠΕΜΠΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2017

και στην Απεργιακή Συγκέντρωση

Πλατεία Κλαυθμώνος, ώρα 11:00πμ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΣΥΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΚΑΖΑΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ

Ο Σύλλογός μας συμμετέχει ενεργά στη σύσκεψη,μετά το κάλεσμα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Πειραιά και στις ακόλουθες δράσεις, για ένα ζήτημα που αφορά την ευρύτερη περιοχή μας.

ΟΧΙ ΣΤΑ ΚΑΖΑΝΙΑ – ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ

Πρόσκληση σε ευρεία σύσκεψη μαζικών φορέων, Δευτέρα 27 Νοεμβρίου στις 6.30 μ.μ. στο 13ο & 21ο Δημοτικά Σχολεία Κερατσινίου, (Βοσπόρου και Παλαιολόγου).

Συνάντηση – σύσκεψη των Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Σαλαμίνας και της Ένωσης Συλλόγων Γονέων- Μαθητών Δήμου Σαλαμίνας

   Την Παρασκευή 22-9-2017, το απόγευμα (19:00), στο γραφείο της Ένωσης Γονέων στο 2^ο Δημοτικό Σχολείο, θα γίνει συνάντηση του Δ.Σ. του Συλλόγου με το Δ.Σ. της Ένωσης και τους Συλλόγους Γονέων . Θα συζητηθούν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εκπαιδευτική κοινότητα στη Σαλαμίνα, με στόχο τον συντονισμό όλων των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας για την προάσπιση του δημόσιου σχολείου και τη διεκδίκηση λύσεων σε όλα τα ζητήματα. Εννοείται ότι οι συναντήσεις είναι πάντα ανοικτές για όλους τους εκπαιδευτικούς.

Προσπάθεια επιβολής κουλτούρας αξιολόγησης κι η αξιολόγηση ξανά ante portas

       Με ένα νέο νόμο, που εισάγει τη  διαδικασία αξιολογικής κρίσης των υποψήφιων διευθυντών από τους Συλλόγους Διδασκόντων, έρχεται πάλι στο προσκήνιο - εκ του πονηρού κι εκ πλαγίου - μέρος του αντιδραστικού σχεδίου για την εφαρμογή της αξιολόγησης, που εδώ και 35 χρόνια προσπαθούν να επιβάλουν στην εκπαίδευση όλες οι κυβερνήσεις, χωρίς επιτυχία [1].Ένα σχέδιο, απέναντι στο οποίο το εκπαιδευτικό κίνημα, έδωσε ιστορικά τις μεγαλύτερες και  πιο νικηφόρες μάχες του.

         Η κυβέρνηση αυτή τη φορά,  αν κι αγκαλιάζει όλο τον βασικό κορμό των πτυχών του νόμου Διαμαντοπούλου (Νόμος 3848/2010), πλασάρει την ανώνυμη αξιολογική κρίση των Συλλόγων Διδασκόντων επί συγκεκριμένων ερωτημάτων για τους διευθυντές, ως συμμετοχή των συλλόγων στην επιλογή των διευθυντών. Αν κι επαναφέρει στο προσκήνιο όλο το παλιό σύστημα επιλογής διευθυντών, με κριτήρια τα τυπικά προσόντα, τις πιστοποιήσεις και τη συνέντευξη, το συνοδεύει με τη «μη μοριοδοτούμενη και μη δεσμευτική άποψη του Συλλόγου Διδασκόντων». Μια εμπλοκή του Συλλόγου Διδασκόντων  «καρικατούρα», με ξεκάθαρη στόχευση:  να χρησιμοποιήσει  την έκφραση της άποψης του συλλόγου των διδασκόντων μόνο κατ’ επίφαση, να  την απαξιώσει και να τη μετατρέψει σε αξιολόγηση.

    Επιπλέον, με το νόμο αυτό η κυβέρνηση προσπαθεί να πετύχει το αδύνατο: να συνδυάσει τον καταστροφικό για την εκπαίδευση νόμο 3848/10 της Διαμαντοπούλου, το νόμο 4369/16 του Βερναρδάκη για την αξιολόγηση στο δημόσιο, το προεδρικό Διάταγμα 152 του 2013 για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, αλλά ρίχνοντας το βλέμμα και στο κομματικό ακροατήριο να πετύχει και μια επίφαση νομιμοποίησης από τη βάση των εκπαιδευτικών. Κυρίως όμως κάνει το πρώτο βήμα για την εφαρμογή της μνημονιακής δέσμευσης, με βάση και το ψηφισμένο πια 4⁰ μνημόνιο, για την αξιολόγηση όλων (σχολικής μονάδας, στελεχών και εκπαιδευτικών), όπως καταγράφεται και στο Τριετές Σχέδιο για την εκπαίδευση που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας

    Εκεί βρίσκεται για μας η ουσία. Το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί με έντεχνο τρόπο, να εκπαιδεύσει τους εκπαιδευτικούς στην κουλτούρα της αξιολόγησης με τον πιο πονηρό τρόπο, έχοντας στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον. Ποιος αλήθεια εκπαιδευτικός πιστεύει ότι θα αξιολογήσει τους υποψήφιους διευθυντές με προκαθορισμένα κριτήρια, με προκαθορισμένες και υποχρεωτικές ερωτήσεις και με κλειστές απαντήσεις και δεν θα αποδεχτεί με αυτό τον τρόπο τουλάχιστον παρόμοια διαδικασία και για τους εκπαιδευτικούς της πράξης; Άλλωστε όπως ρητά δηλώνεται εδώ και πολύ καιρό: στόχος είναι «να διασφαλιστούν οι διαθέσεις και οι στάσεις των εκπαιδευτικών για ενεργό εμπλοκή τους (στις διαδικασίες αξιολόγησης). Οι μορφές αυτοαξιολόγησης και εξωτερικής αξιολόγησης θα συνδυαστούν αφού έχει εμπεδωθεί κουλτούρα αξιολόγησης».

     Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Σαλαμίνας,

·         με οδηγό του την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. της 15.3.2017 για «Απεργία – Αποχή από τη διαδικασία αξιολόγησης των Δημοσίων Υπαλλήλων»

·         κάνοντας χρήση της κήρυξης απεργίας - αποχής από το Δ.Σ. της  ΔΟΕ

·         και  με σεβασμό στην πρόσφατη απόφαση της Γενικής μας Συνέλευσης  για «Απεργία – Αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης/ αυτοαξιολόγησης»,

 καλεί τα μέλη του να μη νομιμοποιήσουν τη διαδικασία αυτή. Οι συνάδελφοι είναι απόλυτα καλυμμένοι, συνδικαλιστικά και νομικά, να μην υλοποιήσουν τη διαδικασία των αξιολογικών κρίσεων «επί συγκεκριμένων ερωτήσεων αποτίμησης» και να μην μετατρέψουν τον Σύλλογο Διδασκόντων σε προάγγελο της εφαρμογής της αξιολόγησης – χειραγώγησης. Στο ίδιο πλαίσιο, καλούμε και τους υποψήφιους διευθυντές να δεσμευτούν ότι δε θα δεχτούν να γίνουν αξιολογητές και ότι θα καταθέσουν την παραίτησή τους, αν κι όταν η κυβέρνηση προχωρήσει στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Την ίδια στάση, να μην συμμετέχουν δηλαδή στην αξιολόγηση των υποψηφίων διευθυντών, αναμένουμε κι από τους αιρετούς του κλάδου.

   Πρέπει να εμποδίσουμε κι αυτή την κυβέρνηση να ανοίξει το δρόμο για την αξιολόγηση μέσω της επιλογής των διευθυντών. Δεν ξεχνάμε ότι η αξιολόγηση στην εκπαίδευση δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι τώρα χάρη στους δικούς μας αγώνες. Από τώρα πρέπει  να μπλοκάρουμε όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης και συντονισμένα και από κοινού να πάρουμε όλα τα αναγκαία αγωνιστικά και οργανωτικά μέτρα που απαιτούνται για να προετοιμαστεί ο κλάδος και να δώσει μαζικά την μάχη απέναντι στη νέα απόπειρα  επαναφοράς της αξιολόγησης, που αρχίζει με την επιλογή των διευθυντών και θα ενταθεί από την αρχή και κατά την διάρκεια της νέας σχολικής χρονιάς με την αυτοαξιολόγηση κάθε σχολικής μονάδας. Αν η κυβέρνηση θελήσει να φέρει την αξιολόγηση από το παράθυρο, τότε θα πρέπει να ακούσει για άλλη μια φορά το ΟΧΙ της ζωντανής εκπαίδευσης.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο Πρόεδρος                             Ο Γραμματέας
         
        
Καπόνης Χρήστος                        Ζήσης Δημήτρης

---

[1] Ας κάνουμε μια ιστορική ανασκόπηση για να δούμε πόσες προσπάθειες μαζί αποτρέψαμε κι έμειναν στα χαρτιά:

 Ν.1304/1982: Ρητά αναφέρεται ότι ο θεσμός του σχολικού συμβούλου  έχει  σκοπό  και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

ΠΔ214/1984 : Περί αξιολόγησης και καθηκόντων του σχολικού συμβούλου.

Ν. 1505 1985 :Περί επιδόσεων και αξιολόγησης.

Ν.1566 1985 : Εστιάζει στην αξιολόγηση του έργου των εκπαιδευτικών και προβλέπει την έκδοση ΠΔ με το οποίο ορίζονται τα κριτήρια της αξιολόγησης.

Ν.2043/1992 : Ορίζει  τους υπεύθυνους αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.

 ΠΔ320/1993 :Το πρώτο ΠΔ Σουφλιά για την αξιολόγηση,

Ν.1976/1997: Με  διατάξεις για την αξιολόγηση.

Ν.2525/1997 :Ο γνωστός ως νόμος σκούπα του Γεράσιμου Αρσένη.

ΠΔ140/1998 :Περί διαδικασίας μονιμοποίησης και εξέλιξης εκπαιδευτικών, κάνοντας λόγο  και για διαδικασία οριστικοποίησης  εκθέσεων αξιολόγησης.

Ν.2986/2002: Προσδιορίζονται ο σκοπός, οι στόχοι και ο χαρακτήρας της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών.

Ν.3848/2010 :Με διατάξεις για την αξιολόγηση.

Ν.3966/2011: Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων και του προσωπικού τους.

ΠΔ152/2013 :Με τις μνήμες ακόμη νωπές…